Այցելեցինք «Արձագանք» մանկապարտեզը:
Ի ուրախություն մեզ Գյումրիում աշխատող դաստիարակների մի խումբ մեր կրթահամալիրում վերապատրաստվել էին, կարիք չկար ծանոթանալու: Այնքա~ն հարազատ և ջերմ հանդիպում էր, որ նույնիսկ չհասկացանք, թե ինչպես ներխուժեցինք խումբ և սկսեցինք խաղալ երեխաների հետ, պատրաստվեցինք Զատկական ծեսին: Ներխուժելը դեռ լավ եմ ասում, անկախ ինձնից անմիջապես խմբասենյակը փորձեցի վերածել ազատ միջավայրի: Չկար շարժվելու, խաղալու տեղ, բոլոր սեղանները և աթոռները խանգարում էին: Արագ հավաքեցինք սեղանները մի անկյունում և սկսեցինք ծանոթանալ:Երբ նստեցի հատակին, երեխաներն էլ իմ շուրջը, խմբի դաստիարակներն անհանգստացան, արագ աթոռն ինձ մոտեցրին և անգամ առաջարկեցին, որ երեխաները գորգին նստեն: Առարկեցի, պատճառաբանեցին , որ երեխաները մրսում են:
Համաձայն եմ երեխաները չպետք է մրսեն, առողջությունը ամենաառաջնային է, բայց երբ երեխան մարզվում է, թռչկոտում, վազում, ֆիզիկական գործունեություն է ծավալում, երբեք չի մրսում…հակառակը կոփվում է և էլ ավելի առողջ է մեծանում: Ուրախ եմ, որ երեխաների ժպիտները տեսա , չկար վախեցած և թախծոտ աչքեր: Բոլորն ուրախ էին: Շնորհակալ եմ տարատարիք խմբի դաստիարակներ Զառա Վարդանյանին, Սիրանուշ Խաչատրյանին, դաստիարակի օգնական Արևհատ Իգիթյանին: Տիկին Արևհատ ջան , այլևս մի’ թաքնվեք խոհանոցում, դուք էլ մասնակցեք երեխաների բոլոր գործունեություններում:
Աննա Հայրոյանի բլոգը 